EHBOB

Een eerste kindje valt er niet ‘zomaar uit’. Toch is dat juist een angst voor veel mannen die vader worden; dat het te snel en onverwacht gaat en ze er helemaal alleen voor staan. En hoewel de kans bij een eerste bevalling dus erg klein is, kan het wel eens gebeuren dat een volgend kindje er vrij snel is. Bijna nooit sta je er als vader alleen voor, maar voor die kleine kans wil ik je ter voorbereiding tips geven onder de noemer EHBOB: Eerste Hulp Bij Onverwachte Bevallingen. Met nadruk wil ik zeggen dat ik je hier niet mee leer om zelfstandig een bevalling te doen, laat dit aan de professionals over als dat mogelijk is en ga niet experimenteren. Maar voor het geval dat, is hier wat je wel en niet moet doen.

• Als je denkt dat het niet meer tegen te houden is dat het kind komt, bel je de verloskundige of het ziekenhuis waar je vrouw onder controle is. Daar hebben ze alle gegevens. Bel liever niet 112 omdat dit allemaal langer duurt. In geval van nood is 112 beter dan niks.
• Noem je naam, de naam van je vrouw, je locatie en zeg dat er nú iemand moet komen omdat je vrouw aan het bevallen is.
• Zet de telefoon indien mogelijk op de speaker zodat je je handen vrij hebt maar wel kunt luisteren naar de hulpverlener aan de andere kant van de lijn, en de hulpverlener jou en je vrouw kan horen.
• Voordat je je nestelt bij je vrouw, en dus niet meer weg kan, doe je de deur open zodat de verloskundige naar binnen kan. Denk eraan, als je in een flat of wooncomplex woont, de centrale deur ook te ontgrendelen.
• Pak wat hydrofieldoeken en/of handdoeken. Deze zijn bedoeld om het kind straks mee af te drogen, dus bij gebrek aan hydrofieldoeken voldoet in een noodgeval elke ‘schone’ doek (bijvoorbeeld je t-shirt).
• Probeer je vrouw te laten puffen, maar als ze echte persdrang heeft valt het niet tegen te houden. Dit klinkt vaak als kreunen tijdens het puffen, en als je goed oplet zie je dat haar buik op de piek van de wee naar binnen trekt. De baarmoeder wil het kindje er nu echt uit persen.
• Laat je vrouw gaan liggen op bed en doe haar onderbroek uit
• Als je in de vagina, tussen de schaamlippen, het hoofdje ziet dan komt de baby er echt aan en is het niet meer te stoppen.
• Laat je vrouw zoveel mogelijk zuchten in plaats van keihard mee te persen. Ten eerste win je hier wat tijd mee, ten tweede wordt het kindje op deze manier voorzichtig geboren.
• Eerst zal het hoofdje geboren worden. Trek hier niet aan, het zal uit zichzelf draaien.
• Als je echt professioneel wilt doen voel je na de geboorte van het hoofdje naar een omstrengeling (navelstreng om het nekje) en haal je die als een lus over het hoofdje van het kind. Als het te snel gaat geeft dat niks, laat de geboorte dan gewoon zijn gang gaan.
• Als het hoofdje geboren is volgt de rest meestal vanzelf, maar als dat niet zo is, dan zal je moeten helpen. Wacht tot het hoofdje dwars is gedraaid (dus het kindje kijkt dan naar opzij) en pak het beet met een hand op elk oortje en druk het hoofdje naar beneden (naar de ondergrond) en laat je vrouw persen. Als je het voorste/bovenste schoudertje ziet, dan beweeg je de baby in zijn geheel richting de buik van moeder. Moeder mag niet meer persen maar moet zuchten, het lijfje wordt vanzelf geboren.
• Droog de baby goed af en leg hem op de blote buik van moeder. Zorg ervoor dat de baby en moeders buik beide goed droog zijn. Bedek de baby met een hydrofieldoek / handdoek en daarna nog één. Dek moeder en kind toe onder een deken of dekbed, de baby moet goed warm blijven. Let er op dat ook het hoofdje bedekt is (bijvoorbeeld met een mutsje) maar zorg ervoor dat het neusje vrij blijft zodat jullie baby goed adem kan blijven halen.
• Meestal begint een baby te huilen. Als dat niet zo is, maar hij is mooi roze van kleur dan is alles goed. Door de baby flink af te drogen met een handdoek of luier, prikkel je hem ook om te gaan huilen. Doe dit net zo stevig als je je zelf afdroogt als je het koud hebt.
• Is de baby slap, wittig en huilt hij niet dan moet je hem flink prikkelen. Wrijf daartoe met een doek flink over zijn rug. Door ‘ruw’ met de baby om te springen prikkel je hem. Negen van de tien keer is dit voldoende om de baby flink aan het huilen te krijgen. Lukt het nog niet, tik dan gemeen tegen zijn voetzooltjes aan of kras erover met je nagels. 
• De navelstreng kun je laten zitten tot de verloskundige er is.
• RUST REDT, dit geldt bij alle stappen. Probeer je hoofd koel te houden, stressen kan nog als jullie kindje is geboren.
  

Dit artikel is een hoofdstuk uit het boek Aanpakken voor Aanstaande Vaders. Praktische tips voor voor vaders voor de zwangerschap, de bevalling en de kraamtijd. Lees meer over hoe je je als aanstaande vader goed kunt voorbereiden in de andere hoofdstukken.